• DÉNÉBULISER v. [cj. aimer]. (= dénébuler) Débarrasser (un aéroport) du brouillard.
Infinitif : DÉNÉBULISER
Indicatif présent : DÉNÉBULISE DÉNÉBULISES DÉNÉBULISONS DÉNÉBULISEZ DÉNÉBULISENT
Indicatif imparfait : DÉNÉBULISAIS DÉNÉBULISAIT DÉNÉBULISIONS DÉNÉBULISIEZ DÉNÉBULISAIENT
Indicatif futur simple : DÉNÉBULISERAI DÉNÉBULISERAS DÉNÉBULISERA DÉNÉBULISERONS DÉNÉBULISEREZ DÉNÉBULISERONT
Indicatif passé simple : DÉNÉBULISAI DÉNÉBULISAS DÉNÉBULISA DÉNÉBULISÂMES DÉNÉBULISÂTES DÉNÉBULISÈRENT
Subjonctif présent : DÉNÉBULISE DÉNÉBULISES DÉNÉBULISIONS DÉNÉBULISIEZ DÉNÉBULISENT
Subjonctif imparfait : DÉNÉBULISASSE DÉNÉBULISASSES DÉNÉBULISÂT DÉNÉBULISASSIONS DÉNÉBULISASSIEZ DÉNÉBULISASSENT
Conditionnel présent : DÉNÉBULISERAIS DÉNÉBULISERAIT DÉNÉBULISERIONS DÉNÉBULISERIEZ DÉNÉBULISERAIENT
Impératif : DÉNÉBULISE DÉNÉBULISONS DÉNÉBULISEZ
Participe présent : DÉNÉBULISANT
Participe passé : DÉNÉBULISÉ DÉNÉBULISÉS DÉNÉBULISÉE DÉNÉBULISÉES
• dénébuliserions v. Première personne du pluriel du conditionnel présent du verbe dénébuliser.
BU DE DENEBULISE DENEBULISER EN ION IONS LI LIS LISE LISERIONS NE NEBULISE NEBULISER NEBULISERIONS ON RI RIO RIONS SE SERIONS
BE BEN BENE EN ES IL IRE IRES LU NE NO NOIR NOIRE NOIRES RE SI SIL
Rapporte 18 points (sans les contraintes du jeu.)