• DÉNÉBULISER v. [cj. aimer]. (= dénébuler) Débarrasser (un aéroport) du brouillard.
Infinitif : DÉNÉBULISER
Indicatif présent : DÉNÉBULISE DÉNÉBULISES DÉNÉBULISONS DÉNÉBULISEZ DÉNÉBULISENT
Indicatif imparfait : DÉNÉBULISAIS DÉNÉBULISAIT DÉNÉBULISIONS DÉNÉBULISIEZ DÉNÉBULISAIENT
Indicatif futur simple : DÉNÉBULISERAI DÉNÉBULISERAS DÉNÉBULISERA DÉNÉBULISERONS DÉNÉBULISEREZ DÉNÉBULISERONT
Indicatif passé simple : DÉNÉBULISAI DÉNÉBULISAS DÉNÉBULISA DÉNÉBULISÂMES DÉNÉBULISÂTES DÉNÉBULISÈRENT
Subjonctif présent : DÉNÉBULISE DÉNÉBULISES DÉNÉBULISIONS DÉNÉBULISIEZ DÉNÉBULISENT
Subjonctif imparfait : DÉNÉBULISASSE DÉNÉBULISASSES DÉNÉBULISÂT DÉNÉBULISASSIONS DÉNÉBULISASSIEZ DÉNÉBULISASSENT
Conditionnel présent : DÉNÉBULISERAIS DÉNÉBULISERAIT DÉNÉBULISERIONS DÉNÉBULISERIEZ DÉNÉBULISERAIENT
Impératif : DÉNÉBULISE DÉNÉBULISONS DÉNÉBULISEZ
Participe présent : DÉNÉBULISANT
Participe passé : DÉNÉBULISÉ DÉNÉBULISÉS DÉNÉBULISÉE DÉNÉBULISÉES
• dénébulisez v. Deuxième personne du pluriel de l’indicatif présent du verbe dénébuliser.
• dénébulisez v. Deuxième personne du pluriel de l’impératif du verbe dénébuliser.
BU DE DENEBULISE EN LI LIS LISE LISEZ NE NEBULISE NEBULISEZ SE
BE BEN BENE EN ES IL LU NE SI SIL
DENEBULISEE DENEBULISER DENEBULISES
Rapporte 23 points (sans les contraintes du jeu.)